Over mij

Mijn foto
Hallo, Ik begin even met een klein intro. Ik ben nu 22 jaar en vindt het leuk om met kinderen te gaan werken. Vandaar dat de opleiding SPW voor mij een makkelijke keuze was. Zit nu in het 2e jaar van de SPW, wil dan later ook graag als leidster op de kinderopvang werken. De leeftijdsgroep 0 tot en met 4 jaar spreekt mij het meest aan. (is ook wel te zien aan de plaatjes op mijn profiel) Vind het gewoon superschattig! Liefs Stephanie

maandag 30 november 2009

Taalmoeilijkheden


Wij hebben op de VVE veel turkse kinderen, heel veel van hen kunnen nog geen Nederlands of ze kunnen een paar woordjes. Ze verstaan ook niet alles wat je tegen ze zegt. Dit is soms wel heel erg lastig want met dingen duidelijk maken, of met het straffen of juist belonen begrijpen ze het vaak niet goed. Dit is voor het kind wel moeilijk om zich te uiten, duidelijk te maken. Maar voor ons als leidsters is het soms ook heel lastig als je echt direct duidelijk wil zijn. Daarom vraagt het altijd wel wat meer aandacht en wat meer tijd. Dit is natuurlijk geen probleem, maar soms heb je die tijd even niet. Hebben jullie dit ook wel eens meegemaakt op stage's en zijn hier ook goeie oplossingen voor of is dit iets waar wel meer van jullie moeite mee hebben?

Te laat komen

Bij ons komt meestal hetzelfde kindje regelmatig te laat. De ouders worden er wel op gewezen om op tijd aanwezig te zijn, ook in verband met de kring. De kinderen zitten dan allemaal in de kring met boek voorlezen en voor de kinderen en leidster is dit heel storend. Ook is het voor kind zelf wat te laat komt vervelend omdat hij dan een stukje van het boek heeft gemist. Er word mij dan ook wel gezegd dat ik tegen de moeder of vader moet zeggen dat ze toch wel moet aanleren op tijd te komen. Dit vind ik nog best wel lastig, want ik wil ook niet te streng overkomen. Hoe zouden jullie hierop reageren? Ik vind het zelf ook wel vervelend dat je dan onderbroken word en je bent dan ook weer even uit je ritme, dat is niet prettig.

Driftig

Ik werk op een peutergroep en als een kind boos is, en ik wil er mee praten om hem rustiger te krijgen, dan word het bij sommige kinderen alleen maar erger en worden ze ook echt driftig. Ik weet op dat moment niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Ben bang als ik er meer aandacht aan schenk dat het erger wordt, maar ik wil zo'n kind ook niet boos en verdrietig op de groep laten staan. Vaak probeer ik toch wel het kind op te pakken en te troosten, maar dit werkt averechts..
Hoe zouden jullie dit gaan doen?

maandag 23 november 2009

Verwennen of opvoeden? Adviezen voor opa's of oma's.

Mag je als opa of oma eigen regels voor je kleinkind hanteren? Regels die misschien strenger zijn dan de kinderen thuis gewend zijn, of die hen juist meer vrijheid geven? Zeker als je oppasoma of -opa bent en de kleintjes regelmatig over de vloer hebt, is dat een belangrijke vraag. Enkele tips en adviezen.



"Voor mijn eigen kinderen was ik vroeger veel strenger." Hoe vaak je dat niet hoort zeggen als je naar de opa's en oma's van nu luistert. Eigenlijk is dat ook wel logisch. Als ouder ben je verantwoordelijk voor álle aspecten van de opvoeding.
Consequent blijvenNiet alleen voor de leuke, maar ook voor de minder leuke kanten. Je moet grenzen stellen voor je kind en daarin consequent blijven. Je moet hem terechtwijzen en straffen als dat nodig is, terwijl hij voortdurend uitprobeert hoever hij kan gaan in zijn ondeugende gedrag.
Andere rol als grootouderTegen de tijd dat je opa of oma bent, ligt je rol anders. Het belangrijkste verschil met vroeger: je bent niet meer rechtstreeks verantwoordelijk voor de opvoeding. Alle moeilijke beslissingen zijn nu in principe voor rekening van de ouders. Jij kunt je dus concentreren op die dingen die kinderen zo gezellig vinden. Samen naar de speeltuin, eendjes voeren in het park, lekker pannenkoeken bakken of wat ze maar willen. Voor de meeste mensen is dit een periode om echt van te genieten.

Opvoedkundige keuzes
Maar hoewel je als grootouder niet meer direct verantwoordelijk bent voor deze taak, kijk je misschien wel eens met gefronste wenkbrauwen naar de opvoedkundige keuzes van je kinderen. Wat is er bijvoorbeeld gebeurd met de rust, reinheid en regelmaat van vroeger? Tegenwoordig worden die kleintjes overal maar mee naartoe gesleept. En eten wat de pot schaft was toch een prima principe? Waarom krijgen ze nu vooral wat ze lusten? Het zijn maar een paar van die voorbeelden waar je zelf misschien ook wel moeite mee hebt.

Je eigen regels
Natuurlijk hoeft dat niet meteen tot moeilijke situaties te leiden. Iedereen voedt nou eenmaal anders op en iedereen moet zelf ondervinden wat het beste werkt. Toch vraag je je misschien af of je in jouw huis je eigen regels kunt stellen. Regels die misschien strenger zijn dan je kleinkinderen thuis gewend zijn, of die hen juist meer vrijheid geven. Zeker als je oppasoma of -opa bent en de kleintjes regelmatig over de vloer hebt, is dat een belangrijke vraag. We geven graag de volgende adviezen mee.

Bij kleintjes ritme van papa en mama aanhouden
Bij kinderen die jonger zijn dan een jaar of drie, is het belangrijk om niet te veel tegenstrijdige boodschappen te geven. Dat snappen ze niet en maakt hen onzeker. Probeer dus de regels van papa en mama aan te houden. Doen ze thuis altijd een middagslaapje om twee uur? Dan bij jou thuis ook. Krijgt je kleinkind van zijn ouders te drinken als hij er om vraagt? Dan krijgt hij dat ook van jou.

Oudere kinderen snappen regels
Kinderen die wat ouder zijn, snappen veel beter dat er bij verschillende mensen verschillende regels gelden. Dat hij bij jou bijvoorbeeld wat meer verwend wordt. Dat hij van 'Opa Snoep' vaker wat lekkers mag pakken dan thuis. Dat hij bij oma soms langer mag opblijven. Verwennen is geen enkel probleem, maar overdrijf het niet en laat het geen gewoonte worden. Anders wordt het voor de ouders wel heel moeilijk om weer naar de orde van de dag over te gaan. Zeker als je regelmatig oppast, is dit een belangrijk advies.

Maak afspraken met de ouders
Of je nou mildere of juist strengere regels wilt aanhouden, zorg dat je hierover duidelijke afspraken maakt met de ouders. Anders kunnen er alleen maar conflicten ontstaan. Het laatste wat je wilt, is dat je kleinkind het middelpunt wordt van allerlei ruzies en misverstanden. Of dat je kleinkind zich bij jou steeds als een engeltje gedraagt, maar thuis steevast in een onhandelbaar heksje verandert. ("Bij opa en oma hoef ik mijn spruitjes niet op te eten!") Hoe duidelijker jullie afspraken zijn, hoe duidelijker jij en de ouders kunnen zeggen: "Thuis is het zo, en bij opa en oma is het anders."

Dring je keuzes niet op
Bekritiseer je kinderen niet om hun opvoedkundige keuzes, zeker niet waar de kleinkinderen bij zijn. Zorg ervoor dat ze altijd bij je terecht kunnen voor raad en advies, zonder je daarbij op te dringen. Bemoeienis met de opvoeding blijft nou eenmaal een teer punt. Bovendien: hoe minder je over al die opvoedkundige problemen piekert, hoe meer je kunt genieten van de gezellige momenten met je kleinkind.
Bron:http://www.gezondheidsnet.nl/relatie/artikelen/533/verwennen-of-opvoeden-

VVE


VVE staat voor Voor- en Vroegschoolse Educatie. Op VVE-peuterspeelzalen staan twee gediplomeerde leidsters op een groep van 14 peuters. Op VVE-peuterspeelzalen is het verplicht dat 2-jarigen twee keer per week en 3-jarigen drie keer per week komen. Op deze speelzalen wordt ook gewerkt met een indeling van de dagdelen in blokken. Een peuter kan slechts in hetzelfde blok geplaatst worden.


Voor en vroegschoolse educatie.
- 10 jaar gelden ontstaan door ministerie.
- Gemeente was verantwoordelijk.
- Gemeente en schoolbestuur zijn nu samen.
- Verantwoordelijk.
- Gaat om miljoenen.

VVE
- Verzamelnaam
- Methodisch en systematische ondersteuning.
- Ontwikkeling stimuleren.
- Jonge kinderen in de leeftijd van 2-6 jaar.

Doel VVE
- Taalontwikkeling
- Sociaal- emotionele ontwikkeling.
- Motorische ontwikkeling.
- Cognitieve ontwikkeling.

Bekende VVE programma's
- Piramide: kinderen met achterstand, middenmoot, pienter.
- Caleidoscoop
- Startblokken
- Sporen

Bij de Piramide is de basis veilligheid, hierop kun je verder bouwen. Samen leren, samen spelen.

1. Thematisch spelen.
2. Groepsexploratie.

Ontwikkelingsgebieden
Hoofd: taal/rekenen/ oriëntatie op ruimte en tijd.
Hart: Persoonlijkheids en sociale ontwikkeling.
Hand: Motoriek/ kunstzinnige en muzikale vorming.

Hoe komt dit aan bod?
1. Goede speelleeromgeving
2. Door te werken met projecten.
3. Door tutoring.
4. Door het ouderprogramma.
5. Evaluatie en toetsing.

Overlast van kinderopvang

Dinsdag 14 april 2009 – geplaatst door Wietske Norbart
Kinderdagverblijven krijgen steeds vaker te maken met klachten over het geluid. In Amsterdam moet ’t Klaproosje al kinderen binnenhouden. Dit kinderdagverblijf ontving deze week een brief van de gemeente. Vanwege overlast worden ze gedwongen om voortaan nog maar twee keer per dag met een kleine groep kinderen naar buiten te gaan. Hierdoor is er iedere dag een groepje met kinderen die helemaal niet naar buiten kunnen. Buitenspelende kinderen zijn voor buurtbewoners een doorn in het oog. Het loopt soms ook flink uit de hand. Zo worden kinderen uitgescholden en worden kinderdagverblijven bekogeld. Ook dreigtelefoontjes worden gepleegd.Daarnaast stappen buurtbewoners steeds vaker naar de rechter met de eis om een kinderdagverblijf te sluiten of om de tijden dat kinderen buiten mogen spelen te beperken. Er zal voor de zomer een wetswijziging komen voor schoolpleinen en geluidsoverlast, zodat kinderen in ieder geval op schoolpleinen buiten kunnen blijven spelen. Omdat kinderdagverblijven commerciële instellingen zijn, zal voor hen deze wetswijziging niet gelden. Een kamermeerderheid wil nu ook deze speciale coulance voor kinderdagverblijven. De kinderopvang is de laatste jaren explosief gegroeid in Nederland. Van eind 2006 tot eind 2008 steeg het aantal locaties voor buitenschoolse opvang (4 t/m 12 jaar) met 58% tot 4779 centra. Het aantal crèches (0 t/m 4 jaar) steeg met 16% tot 3908 locaties.


Bron: http://www.margriet.nl/maatschappij/_Uithetnieuws/_artikelen/RedactioneelArtikel_01.htm?Artikelen=%7b1AE18688-45F5-4833-B76F-317CEB5A3BE8%7d

maandag 26 oktober 2009

Adviesronde

Rondje advies gedaan met: Marit en Monique

Tussen de leeftijd van 0 en 4 jaar komt claimgedrag veel voor. Kinderen moeten in deze fase nog emotioneel zelfstandig worden en als ouder moet je de balans nog vinden tussen toegeven en grenzen stellen. Als je peuter merkt dat je alles doet om het hem naar de zin te maken, gaan ze steeds meer van je verwachten.

Structureer het geven van aandacht. Je kunt onmogelijk 12 uur per dag aandacht voor een kind hebben en je kind moet ook leren dat dit niet zo is. Hoe regelmatiger er ´echte´ aandacht is, hoe eerder je kind leert in de tussentijd zelf zijn bezigheden te zoeken.

Het is belangrijk dat je je kind van jongs af aan in kleine stapjes leert dat het emotioneel moeilijke dingen ook zelf kan. Dat geeft je kind basiszekerheid.
Om je kind te leren iets zelfstandiger en minder claimend te zijn kun je bijv. Er een gewoonte van maken dat je alleen naar de wc gaat en je kind even alleen laten. Laat je kind even in slaap huilen en kom alleen af en toe langs ter bemoediging. Help hem met spelen alleen even op weg, zo stimuleer je het alleen spelen.

Situatie:
moeder zit aan de telefoon en de zoon/dochter vraagt iedere keer om aandacht , moeder geeft steeds toe door op het kind te reageren. Maar wat kan je op zo'n moment anders doen..?
Vragen en antwoorden:

Ligt dit aan mij?
Ja, want als je toegeeft weet het kind dat. Het is beter om het telefoongesprek af te maken en tegen het kind te zeggen dat je aan het telefoneren bent en dat hij gewoon moet wachten totdat mama klaar is met bellen. Hij kan bijvoorbeeld gewoon verder kleuren.

Doe ik het wel goed?
Nee ze doet het niet goed, anders zou het kind wel weten dat het niet op zo’n manier aandacht hoeft te vragen.

Hoe pakken jullie dit aan?
Op het moment zelf aanspreken, het telefoongesprek gewoon afmaken. Anders vraagt hij elke keer opnieuw aandacht.

Tips
Positief te benaderen, gedrag negeren, er wel op in gaan en hem duidelijk waarschuwen. Bijv. dat als hij niet luistert moet hij op de gang zitten. Dan doorgaan met je telefoongesprek, luistert hij dan nog niet dan consequent zijn en hem ook naar de gang sturen.